Wspomnienie liturgiczne 18 lutego
Konstancja urodziła się w około roku 325, jako Konstantyna, córka cesarza Konstantyna Wielkiego. Po zachorowaniu na trąd dowiedziała się, że ratunkiem będzie udanie się do grobu św. Agnieszki, przy którym działy się liczne uzdrowienia. Konstancję postanowiła zostać chrześcijanką. Po przybyciu do grobu świętej męczennicy, Konstancja zakryła twarz i pograżyła się w modlitwiea. Kiedy wstała trąd zniknął z jej twarzy i została całkowiecie uzdrowiona. Resztę życia spędziła pomagając innym, czyli w ten sam sposób w jaki Bóg uczynił to dla niej. Pomagała chorym i niosła im nadzieję. Zmarła w około 354 roku, w pobliżu Bazyliki Św. Agnieszki, która była ufundowana przez Konstancję.
Modlitwa za wstawiennictem św. Konstancji
Święta Konstancjo, patronko pełna delikatności, prosimy,
strzeż nas i ucz nas dochować wiary Bogu tak, jak to ty czyniłaś.
Pomóż nam podążać za twoim przykładem miłości i dobroci w kontaktach z innymi.
Niech zawsze widzimy dobre i piękne rzeczy w ludziach,
których spotykamy i niech zawsze będziemy w stanie zobaczyć Jezusa we wszystkim, co robimy.
Przez twoje nieskończone oddanie Bogu,
ucz nas przyjmować Go w naszym życiu i pozwolić Mu działać przez nas.
Święta Konstancjo, módl się za nami.