Boże Najdroższy! Racz ulitować się nad Ojczyzną naszą. Oswobodź ją od nieprzyjaciół wszechwładną swą mocą. Nie dozwól, aby się wrogi nasze pastwili nad Matką naszą Polską i naigrawali się z wiernych Twych dzieci.
Nie racz, Panie, dopuścić, aby mnie i rówieśnikom moim, zabraniano poznawać świętą wolę Twoją i obowiązki nasze, w naszym narodowym języku. Nie dopuść, abyśmy zostali powierzeni w naukach naszych, nieprzyjaciołom Ojczyzny naszej, którzy by nie tylko obowiązków naszych względem niej nam nie wskazali i do nich nas nie kształcili; ale owszem, odprowadziliby od nich.
Błogosław i wynagrodź wszystkich, którzy oświecają nas w świętej nauce Twojej, kształcą pojęcia nasze i wykazują nam obowiązki nasze dzisiejsze i przyszłe względem Ciebie, Ojczyzny, rodziców, braci i sióstr naszych.
Kiedy zrządzić raczysz wojnę o niepodległość Polski, ochron o ile tylko można rozlew krwi bratniej. Opiekuj się w niej ojcem moim braćmi memi. Nie dopuść, abym został sierotą; a spraw, abym postępowaniem mojem słodził tęsknotę i cierpienia mej matce.
Kieruj, Panic! wykształceniem mojem, abym z każdym dniem stawał się mniej uciążliwym rodzicom moim; wzrastał im na pociechę i na pożytek Ojczyznie. Co daj Boże. Amen.
Zbiór modłów narodu polskiego podczas jego pokutnej niewoli, Poznań 1849